Βασίλης Καρακατσάνης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 όπου ζει και εργάζεται.

Σπουδές

Ζωγραφική 1976/81 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας στα εργαστήρια των Δ.Μυταρά & Γ.Μαυροίδη

Σκηνογραφία & τέχνη του Βιβλίου, 1979/82, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνας, με υποτροφία του ΙΚΥ, στα εργαστήρια των Β.Βασιλειάδη & Γ.Παπαδάκη.

Ζωγραφική & θεωρία της τέχνης, 1982/84 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Βαρκελώνης, (Facultad de Bellas Artes- San Jorge-Universidad de Barcelona), στα εργαστήρια των J.Muxart & R.Vives, με υποτροφία της Ισπανικής Κυβέρνησης, (Doctorado en la Teόria del Arte).

Συντήρηση Αρχιτεκτονικών Μνημείων, 1985 στο Centro Europeo της Βενετίας, (Centro Europeo di Venezia per i Mestieri della Conservazione del Patrimonio Architettonico – Isola di San Servolo), με υποτροφία του Συμβουλίου της Ευρώπης.

.............................................................................................

Στα πρώτα του έργα (νεκρές φύσεις, συνθέσεις εσωτερικού χώρου με γυμνά, τοπία κ.ά.) εφαρμόζει τις αφομοιωμένες διδαχές της εικαστικής του παιδείας που προσανατολίζονται προς τις συνθετικές διατάξεις του κυβισμού και τις χρωματικές επιλογές του φωβισμού. Διαμορφώνει το προσωπικό του λεξιλόγιο εξελικτικά μέσα από τη χρήση μικτής τεχνικής και σταδιακά αρχίζει να ενσωματώνει στη ζωγραφική επιφάνεια το τρισδιάστατο αντικείμενο.

Από το 1985 και μετά εργάζεται κυρίως σε θεματικές ενότητες (Τσάντες 1986, Ρούχα 1989, Χαλιά 1991, Σημαίες 1992, Σπίτια 1994 κ.ά.) όπου ατόφια ενδυματολογικά υλικά παρουσιάζονται ενσωματωμένα στα έργα του. Οργανώνει συχνά τις συνθέσεις του με θεατρική αντίληψη και ανάγει το καθημερινό αντικείμενο σε δομικό στοιχείο των έργων του. Χρησιμοποιεί καθαρή και πλούσια χρωματική κλίμακα με ζωηρές χρωματικές αντιθέσεις, μεταπλάθοντας με εικαστικές παρεμβάσεις αυτούσια στοιχεία του υπαρκτού και βιωματικού του χώρου και διερευνώντας με ευαισθησία τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης.

Είναι σαφές ότι ο Καρακατσάνης δεν αφορμάται απόλυτα από το κλίμα του νέου ρεαλισμού ή της ποπ, όσο είναι σαφές επίσης ότι με αυτά τα υλικά (υφάσματα, ρούχα, κ.λ.π.) έχει σαφώς προσωπική & βιωματική σχέση.

Η συνεργασία του με σχεδιαστές ρούχων (Ασλάνης, Βαλέντε, Τσόκλη) (Χαλιά 1991, Sarong 1998), ήταν ο ποιο εμφανής τρόπος ανάγκης του, από τα πλαίσια του τελάρου, να 'βγει' στο χώρο η δουλειά του, παίρνοντας κίνηση & ζωή, ενώ το αποκορύφωμα της σκηνογραφικής προσέγγισης της ζωγραφικής του, εμβάθυνσης στην παρατήρηση & καταγραφής του αστικού μοντέλου του πολιτισμού μας, φάνηκε από το 1996 & μετά (Πάρτυ 1996, Αστικά Υλικά 2005, Αστικές Συμπεριφορές 2008, Αλκοόλ 2010 κλπ).

Έχει εκθέσει ατομικά σε Ελλάδα, Κύπρο, Ισπανία, Ιταλία, Ινδονησία, Ισημερινό, Τουρκία, Δανία, Η.Α.Ε. & Γερμανία. Συμμετείχε σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις, Art Fairs & διεθνείς εκθέσεις.

Για το έργο του έχουν γράψει μεταξύ άλλων οι Β.Σπηλιάδη, Ν.Γρηγοράκης, Χ.Καμπουρίδης, Αγγ.Ταμβάκη, Ε.Σαβαννή, Al.Tosi, Φ.Τζανετουλάκου, Cl.Hughes, P.Serra y Bauzá, J.Mir, R.Araujo, Μ.Ρογκάκος, Α.Αργυρίου, Μ.Ζουμπουλάκη, Αθ.Σχινά, Ν.Βατόπουλος, Λ.Καραπιδάκη.

Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα & το εξωτερικό.